~कृष्ण वस्ती~
रोई-रोई बजि-रैछ सारङ्गीको धुन ।
जन्मभूमि पुकार्दछिन् हाम्लाई एक हुन ।।
को होला यो विभाजनको घण्टा बजाउने ?
पिप्ले खेत होइन देश बण्डा लगाउने ।
दु:ख हाम्रो साझा शत्रु ,जात-जाति होइन ।
देश कित्ताकाट गर्ने हाम्रो साथी होइन ।।
रोई-रोई———-
कुन जातिमा लुछिँदैन गरीबका छाला ?
चाउरिएका कहाँ छैनन् निमुखाका गाला ?
रीत फेर्नुपर्छ अब देश फोर्नुहुन्न ।
रगतले विभाजनका रेखा कोर्नुहुन्न ।।
रोई-रोई———
पारुहाङको छानोलाई बाहुनले छाउन् ।
सुम्निमाले नेपालीको घर-आँगन लिपुन् ।।
बालुन र सेलो,देउडा,होली-गीत हाम्रै ।
तराई र हिमालका सबै प्रीत आफ्नै ।।
रोई-रोई——
(स्रोत : रचनाकारको फेसबुकबाट सभार)
