छोक : बुध्द

~घिमिरे युवराज ‘कर्जुना’~

मान्छे गाई बेचेर दुध किन्छ
जग्गा बेचेर अन्न किन्छ
घर बेचेर डेरामा बस्छ
वा जाडोमा आफ्नै लुगा बालेर अागो ताप्छ
र भन्छ दु:ख पाएँ !
आफु हिंड्ने बाटोमा दिसा बस्छ
र नाक थुन्दै हिद्छ
अरुलाई अपमान गर्छ र आफु सम्मानित नभएकोमा रुन्छ
हे महासय ! धन्न तिमी छौ र यो संसारको अस्तित्व छ
नत्र यो संसारमा अज्ञानता र दु:ख थिएन भने
राम्रा किताब, फिल्म वा गीत हुने थिएनन शायद !
बुध्द तिमी पनि हुने थिएनौ !!

NOVEMBER 12, 2014

(स्रोत : रचनाकारको ब्लगबाट सभार)

This entry was posted in कविता and tagged . Bookmark the permalink.

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *

This site uses Akismet to reduce spam. Learn how your comment data is processed.