~निर्मला अवस्थी~
तिम्रो काखको न्यानो माया जोगाइराकेकी छु
तिम्रै ममता ह्रदयमा सांची राखेकी छु
कति अर्ति दिन्थ्यौ जीवन सहज बनाउनलाई
सुख शान्तिसंग आफ्नो जीवन विताउनलाई।
विर्सिन्न नि कहिले पनि त्यो मायाको फेरो
आमा तिमी संसारकै प्रिय वस्तु मेरो
आफ्नै ज्यान धरापमा पारी जन्म दियौ
अमृत जस्तै दूध ख्वाई हामीलाई हुर्काइदियौ।
छोराछोरी अघाइदिए तिमी अघाउंथ्यौ
हाँसीखुशि खेलिदिए तिमी रमाउँथ्यौ
हुँदैनथ्यो पीर तिमीलाई आफ्नो भविष्यको
चिन्ता हुन्थ्यो सधैभरी तिनकै भविष्यको।
घर आउन ढिला भए कति चिन्ता लिन्थ्यौ
घरी घरी ढोका बाहिर कहिले भित्र हुन्थ्यौ
तिम्रो माया बराबर कुनै बस्तु छैन
ईश्वरको सृष्ठिमा नै अर्को श्रेष्ठ छैन।
आमा सरी अरु तीर्थ हुदैनन् रे भन्छन्
ईश्वर पनि आमा भन्दा ठुला छैनन् भन्छन्
धन्य धन्य आमा तिमी संझी मन रुन्छ
तिमी मेरो साथमा छैनौ पीडा बोध हुन्छ।
सबै आमा तिमी जस्तै भए हुन्थ्यो कस्तो
तर पनि एकै छैनन् हामीले सोंचे जस्तो
बनून सबै तिमी जस्तै सह्रदयी माता
आमा विहीन नहुन् कोही नटुटोस् है नाता।
[नेपालीपोष्ट.कम मा प्रकाशित]
April 25, 2009
(स्रोत : रचनाकारको ब्लगबाट सभार)
