~बसन्त मोहन अधिकारी~
जसको लागी बाँच्थे मर्थे उही आज पराई भयो ।
उनको बाटो पर्खि बस्दा चितामाथी सुताई भयो ।
उनको माया संगालेर मिठो सपना सजाएथेँ
सपना जली आज मेरो दागवती खुवाई भयो ।
गाँउमा हल्ला फिजाएर बदनाम गर्राई छाड्यौं
जिउँदै मारी जलाउँन तिम्रो माया सलाई भयो ।
सपना जली देह बल्दाँ हाँस्छौ अरे दुनियाँ माँझ
चोखो जीवन यो नारीको सधैं तिम्रो रजाई भयो ।
(स्रोत : ईलम्जुङ् डट काम)