~कात्यायन~
– खै: उसको हजूर-बाले नौसिन्देमा जागीर खाँदा के-कति घर-जाम जोडे थाहा थिएन उसलाई |
– नब्बे रुपैंया हात पर्दा यी सबै घडेरी जोडेको हो भनेर सुनाउंथे उसको बा |
– नौ-सयको जागीरको पहिलो तलब पाउँदा आधा-तोलाको सुनको सिक्री हालेको भने पक्कै सम्झना थियो उसलाई |
– आज उसको छोराले पहिलो तलब पाउँदा नौ-हजारको जुत्ता किनेर ल्याएको छ |
– भर्खरै जन्मिएको नातीलाई पुलुक्क हेर्छ र बडबडाउंदै कसम खान्छ – यसलाई पनि नब्बे-हजारको कुसुमे रुमाल किन्न सक्ने सम्म त पक्कै बनाउनु नै पर्छ |
चाबहिल, काठमाडौँ – ७ |
(स्रोत : रचनाकारको फेसबुकबाट सभार)
