कविता : मेरो छोरो

~छत्र के सी~

त्यो काले मोरो कस्तो कस्तो ?
अनुहार हेर्‍यो शिशाको लिपि जस्तो
रूपरङ्ग हेर्‍यो बौलाहाको ढिपी जस्तो
जाँघ हेर्दा चिसोचिसो हिउँ जस्तो
बेहोरा हेर्दा भएभरका बङ्गगारा झारिदिउँ जस्तो

भने जति पुर्‍याइदिए जहिले पनि राइट भन्छ
अलिकति रिस उठे बाबुसँगै सिङ्गल फाइट भन्छ
पाखुरा हेर्दा धमिराले खाएको खम्बा जस्तो
गाला हेर्दा चमेराले खाएको अम्बा जस्तो
मेरो छोरो खै कस्तो कस्तो ?
सर्वश्व नै सुम्पे पनि लक्ष्मीको बासै नहोला जस्तो
सरस्वती नै सुम्पे पनि प्रवेशिका पासै नहोला जस्तो
कहिले लाग्छ वडासाहेवको पाल्तु नोकर जस्तो
कहिले लाग्छ पप्लुको फाल्तु जोकर जस्तो
र्झलक्क हेर्दा हाँडीको पिँध जस्तो
सर्लक्क हेर्दा झण्डाको बिंड जस्तो
अझै के के पो देखिन्छ खै कस्तो कस्तो
कहिले लाग्छ भक्कुको राँगो जस्तो
कहिले लाग्छ फलेदारको हाँगो जस्तो
मेरो छोरो खै कस्तो कस्तो ?
दुधे दाँत नझर्दै ठिटी भनेपछि हुरुक्कै हुने
अगाडि पर्दा भने होस हराएर लुरुक्कै हुने
आकाशमा उडाइदिए असिनै बर्साउला जस्तो
एक्लाएक्लै कतै फेला पारे दिउँसै तर्साउला जस्तो
मेरो छोरो खै कस्तो कस्तो ?
मैले भनें, सबै कुरा बुझ्नु पर्छ तैले
मुस्कुराउदै भन्छ, बुझेकै छु मैले
उल्टै छोरो मलाई भन्छ तपाईं पनि कस्तो कस्तो ?
मेरो छोरो खै कस्तो कस्तो ?

December 23, 2007

This entry was posted in कविता and tagged . Bookmark the permalink.

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *

This site uses Akismet to reduce spam. Learn how your comment data is processed.