कविता : भानुको सम्झनामा

~प्रेम प्रसाद पौडेल~prem-prasad-paudel

जन्मीए तनहूँ पवीत्र नगरी नेपाल भूमी महाँ
पँडीत्को कुल भानु आदि कबि नै बन्दै रहेछन् जहाँ ।
जुन् हो छन्द त आज लोक प्रिय भो शार्दूलबीक्रीडित
त्यसैका गुरु भानुभक्त कहिए श्रेयै भयो सञ्जित ।। १

यिन्कै हात महाँ थियो बल बहुत् सीर्जीय रामायण
माला , भक्ति, बधू ,रसै अरु अनेक् प्राचीन पारायण ।
लेख्दै ज्ञान बिचारका तवरले श्री राम गीता पनि
घर् घर्का सबले त गाउन भनी छोडी गएछन् अनि ।। २

प्रश्नोत्तर् गुण गानले भरियको गीता सबैमा बन्यो
जाग्यो ज्ञान र प्रेरणा त उनमा घाँसी कुवा जाँ खन्यो ।
आऊ भानु उदाउ फेरि जगमा जोड्दैछु मै अञ्जली
भाबै देखि चढाई आदि कविमा हज्जार श्रद्दाञ्जली ।। ३

२०६३ आषाढ २९ बिहीवार

(स्रोत : रचनाकारको ब्लगबाट सभार)

This entry was posted in कविता and tagged . Bookmark the permalink.

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *

This site uses Akismet to reduce spam. Learn how your comment data is processed.