~शिव वियोगी चौलागाईं~
देख्या छैन तर पनि आफ्नै मान्छे ठान्छु म त
जे सुकै होस् तिमीलाई प्रेम नजरले हान्छु म त
टाढा छ गन्तब्य हिड्न धरै बाँकी छ
जीवनको सहयात्री तिमीलाई मान्छु म त
एक पल पनि तिमीविना टाढा हुन सक्दिन म
परपर भयौ भने हात समाई तान्छु म त
रुपरंग कस्तो होला लट्ठ पर्छु बोली सुँन्दा
नदेखेनी धरोधर्म मेरै रानी मान्छु म त
मनपराई तिमीलाई राखिसकें मनभित्र
बाबु आमा नमानेनी भगाएरै लान्छु म त ।
-हेटौँडा,मकवानपुर
