~हेम हमाल~
देशमा गुजारा गर्थेँ
त्यो देशलाई आफ्नो निजी सम्पत्ति ठानेर
मैले उल्टाउने, पल्टाउने र च्यात्न थालेँ ।
देश नाङ्गो भए पनि
म कसिकसाउ हुँदै गएँ
कसैको हात पर्ला कि भनेर
चारैतिरबाट समुद्र बिछाएँ
र छालले छेकेँ
यो देशलाई मैले लुकाइराखेको छु
मेरो पोल्टामा
मेरो खल्तीमा ।
बेसरम नाङ्गै देखाइदिए सिङ्गै देशलाई
र म आत्मग्लानिले सर्वाङ्ग ढलेछु
त्यसै दिनदेखि देशले चारैतिर ढोका खोल्यो र शंख बजायो
मगमग बास्ना आउने धुप सल्कायो
देश त्यस क्षणदेखि सबैको भयो
तिम्रो, मेरो र हाम्रो ।
