रुमन न्यौपाने ‘अमन्त’का केही हाईकुहरु

~रुमन न्यौपाने ‘अमन्त’~

कुलेसो बग्यो
खालि पारेर पानी
अजुँली रित्तै ।

चोखो भो जल
चेपुवा बाट भेल
पिएर लाग्ने ।

रातको माया
नजर छेउ लाए
रोपिन्न बिउ ।

रुखको छेको
सियाँल माथि मन
मुटुमा बादल ।

नापेर बित्ता
पसारी दुई हात
च्याप्छु पखेरा ।

झोलिको भिक्षा
जोगिनीको तिउँन
जोडिको रात ।

सर्बनाम भो
तिमीले दे’को माया
नजुध्ने नजर ।

सुहागरात
बसन्त गोडमेल
रित्तो खटिया ।

(स्रोत : रचनाकारको ब्लगबाट सभार)