थारू कथा : बट्कोही हिरो

~सोम डेमनडौरा~

नेंढान टर्नि आज पुरा फिटान् बा । डोक्ल्याक डोक्ल्याक न्याँगटा सल् गल्ली । ज्यान कुन्टलसे ढ्यार हुइहिंस् । साँवर, ठुल ढ्यांग, डर लग्टिक अउर छन्डान जिऊ । पच्छिउँसे डौंक्टी आइटा ।

“टेरी गुन्डा सारे । आज टुहिन् चिर्के टोर मुटु कर्जा खैबु आझ । टैं कहाँ जैबे जे । टोर हिम्मट बा महिसे लर्ना । गुण्डा सारे । टुहिं ट बाउँ हाँठ्ले उसार् डारम् । ”

गुन्डा यानिकि नेंढान टर्निक ठर्वा । घरक अक्कल्हे छावा । बिचारक जिउ फे भारि निहुइटिस् । मुस्किलले ४६ किलो हुई । न ड्वांगिल् । खाई निपाइल् हस् बा । नाऊँ केल् गुन्डा ।

डाइ बाबन्क ढरल् नाऊँ गुन्डा । गुन्डा थारु । याकर डाइ बाबा गाँऊक गुण्डनसे खोब सटावा पैल रल्ह । उहमार हुँक्र बड्ला लिहक लाग आपन छाव फे गुन्डा बनैना सोंच बनैल । नाउँ जो गुन्डा ढैडेल । सुन्टि कि डर लग्ना नाउँ । टर ऊ गुन्डा बन निस्याकल् । गुन्डक गुन निहुइटिस् । सब्जे उहिंका गुन्डा कठिस् । गुन्डा कैक चलैठिस् । छोटिहँसे गुन्डा कैक चलावा पाइठ्् पाइठ् गुन्टाहस् लग्ठिस् । गुन्डार नाई मुन्डार होगिल् बा ऊ । का पटा चलावा पैलक कारणले जिउ लिह निस्याकल् कि कैक आँजर पाँजरक मनै अन्डाज कर्ठ । दांगक कोठरिक डर्वम हिकन्हँक छुटिमुटि घर बाटिन् ।

घरक पन्ज्र छेग्रिन्क खोभर्वा बाटिन् । टर खोभर्वम छेग्रि निरठिन् । अउर घरक जसिन् अंग्नम फुला फे निहुइटिन् । ओसह्र्वा उँक्रल उँक्रल् बाटिन् । अंग्ना खोभल्टि खोभल्टा । आपन घरम नल्का गार निसेक्ल हुइट । अउरक घरक बम्मम पानी लिह जैठ । पानी ढ्यार जसिन गुन्डा ब्वाकठ् । भाट भन्सा कर्ना जिम्मा फे गुन्डक हुइटिस् ।
जाँर निपियल ब्याला शान्टि । जाँर पियल ब्याला क्यालक्याल ब्यालब्याल । चैनार घर । आँजर पाँजर घरक मनै ऊ जन्निक बान डेख्क हैरान् होस्याकल् बाट । कबुकाल् ट हिंकन्हँक कारन अउर घरक ठर्वा मेंढर्वनम झग्रा पर्रठिन् । उह रिसक झ्वाँकम लर्का पिटावा पैठ । हिंकन्हँक झग्रले रानपरोस् फे झग्राहा होगिल् बाट । किऊ किऊ ट झाँझि कठिस् ऊ जन्निहँ ।

आजफे ओसहँ । कालफे वसहँ । रोज रोज कलकल बिलबिल् झग्रा । कौनो डिन खालि निहुइटिन् झग्रा । गुन्डा विचारक बरा टक्लिफ बाटिस् । वाकर जन्नी घिरघिह्र्यंट् घिँसैठिस् कबुकाल् । कैयौचो ट बल्खिच्च पिटावा फे पाचुकल् । काकरि विचारा, हिम्मट निचल्ठिस् जन्निक आघ । गारी भुवा सहना, पिटवा पैना वाकर रोज्जक तालिका बानल् बाटिस् । उ घैखर डेख्परठ् आस्काल् ।

पैलसे ट एक जार्किन डारु पिठिस् जन्नी । पाँच लिटरसे कम नाइ । डारु जुन रोज चहना । बिना डारुक चल निसेक्ना । जन्नी डारु पियल् नि पिटाई खाइल् गुन्डा । बरे हट्या बाटिस् यार गुन्डक । मानौं ऊ पिटाई खाइक लाग जर्मल् बा ।

भ्वाजम टमासा डेख्टि ट अप्न डंग पर्जैटि । मनै छक्क पर्गिल हेरि । टिका टालो ओरैल निरह गिलासक डारु लेल नाँच भिर्डेहल् जन्नि । ऊ डिन् ट गुन्डा फे भारि मख्ख रह आढुनिक जन्नि पाइटु कैक । वाकर मुहाँरम मुस्कान बाहेक अउर लजर निआए । उहौ चल्डेह आपन जन्निक संग नाच । अउर जहन डेखाइहस् नाचँठ् । आभिन् ट नच्टि नच्टि आपन गाउँक संघर्यन्ठे कह बिड्यासम फे अस्टक नँच्ठ कैक । किऊ केक्रो लाज निमन्ठ । ऊ वाकर जन्नी से किऊ क्याकर जन्निसे नँच्ठ कैक । पुरा मख्ख रह उ डिन् । संसारक सारा खुसी पाइल्हस् लाग्टहिस् ।

जन्यावा गाउँक ठर्यनसंग घन्टौं झुमझुम नाचल् । भ्वाजम् आइल् नाट नट्कुर, पहुनन्क ट कुछ मट्लब नि हो । नाटनट्कुर ट उहिंका नाचठ् डेख्क जिल्ल । किऊ किऊ ट लाजभास् फे निरलक् कैक फे ठुक्कैल । किऊ किऊ ट अनुमान कर्ल कि यि बठिन्या हुइबे निकर । यि ढंग्लास् जन्नि निहुई कैक कैय जे बाट फे कट्ल वाकर । गाउँक लर्का फे का कम । सब् ट जाँर्या बगाल् । हुँक्रहि मन्का जोर्या लग्ल उहिंसे नच्नाम । नच्ना बेबस्ठा फे कम्टि रह ट । पुरा डिजे सिस्टम् । डिस्को गाना केल् लागल् रह ।

हाँ एकठो बाट अचम्म लग्ना बा । भ्वाज कर ब्याला ट आपन लैह्यर खबर फे पुगाइ निडिहल् । खबर पुगैबो ट मै भ्वाज निकरम कैडिहल् । भइल फसाड् । लैह्यरिक मनैन् बलाइक् निपरी कैडिहल् । म्वार लाग् मुसेक्ल हुँक्र कैक उल्ट भारि बन्गिल् ।

गुन्डा फे का कम बा ट । यिहौ ट वस्ट बा । वाकर लाग जन्नी ट पहिलहँसे बनाइल् रहिस् ड्वासर गाउँम । टिन् बरस् बिडेस् कमाक लौट्टिकि ट भ्वाज कर्ना रहिस् । बठिन्या सुग्घर । कामक डरगर । बोली ब्यवहार बरे मजा । बरि सोर्हि लगैना सोरगर । करम फुट्लसे अस्ट ट हो काहुँ । आब कहाँ फँस्गैल् । आपन भख्खर २३ बरस् हुइ्ल बाटिस् । जन्नी बाटिस् ३६ बर्सक । सक्कु जे ट आपनसे छोट् उमेरक जन्नि लेठ । जन्नि फे बठिन्याहस् निहुइटिस् । एक डु लर्कक महटर्याहस् डेखपर्ठिस् । भख्खर यिह बर्खम् ट हिंक्र भ्वाज कर्ल । भख्खर ट साट मैन्हा हुइलिन् भ्वाजबिहा कर्लक । किऊ नि कहठ् हुइ यि बठिन्या हो कैक । पुरा जन्नी जानो ।

भ्वाज कर्टि कि आपन ठर्व घर फुटा डिहल् । सास् ससुर्वा अल्ग्याक अप्न ठर्वा मेढर्वाकेल् बाट । गुन्डा कहि रलिस् डाई बाबक सँग रहि । हुँकहन् नि अल्गाई । हुँक्र कसिक रह सेकहिं हमार बिना । अहँ जन्नि नाहि से नाहि । आउर ट कैडेलिस् कि महि रोज कि आपन् डाई बाबन् । उल्ट कहठ् एक बाट जन्ल रहिस् ना मै टुहिं मैया कर्ठुं ना मै टुहिंसे डिभोर्स करम् । चुपचाप माना अल्गा । काकरि बिचारा गुन्डा । मानहिंक पर्लिस् ।
खेटि कर्ना सिजनम खेटि करठ् गुन्डा निट मंजोरि जाइठ् सारिसा । वाकर ट बाट छोर्डेउ का करठ् कैक । हाँ, उ मन्जोरि ट जाइठ् टर उहिंका किऊ निभेटैठ मंजोरि गैल् । रुकि ना अप्न सुन्टि जाई ।

सुन्मिलठ् यि जन्नी बर्दियक हो हुुँ । बर्दिया जिल्लक । वाकर गाऊँ घोरपिट्टा कि का हुइटिस् । साइट् उहँर्यक हो । बोलि भासा फे उहँर्यक मिल्ठिस् । गाउँक मनैन् ट टेर्बे निकरठ् । घरक मनैन का टेरी । घरक बघिन्या हो ऊ । कब कहाँ सिकार कर्ना हो, कुछ ठेकान निरठिस् । घरम बघिन्या आइल् कि माहोल गमसम् । भ्वाज कर्लक १३÷१४ डिनसम् केल घरम अर्गराइल् रहल् हुई । वाकर पाछ ट कहाँ हो कहाँ नि । कै कै डिन रहिक ट घर आइठ् । कहाँ जाइठ् कहाँ किहु पट्ट निहुइटिन् । गुन्डा ट पुछ फे छोस्र्याकल् ।

टर जन्कु काल भर् एक बाट सुन्ल बा । उहिंका फोनम बट्वाइट् सुनल् ।

“यहाँ कुबेटके कमाहि मजै बावई । अखिस्के टलब मिली टो आइमी कर्डिहेम् ।”

“यि टो नेपालके फोनहस् बा जे रि?”

“नेपालके रहि जानो । यहाँक फे टो अस्टई बावई । टैं का जन्बे रे बिडेस् हालट् । यहाँक मलिक्वा आभिन् टिन् बरस् बैठे परि कहटावै । यि फ्यारा घरे जैम कनु टो भिसा नाई मिल्ठोवई कैडिहेल् । पैसा मिलल् नाई होवई । मिली टो पठाडेम् । आजकाल पैसक भाऊ फे घटल् बट्वैंठैं । ढ्यार पैसा खर्चा हुईटावई फोन ढर्टुं ।”

फोन काट्डिहठ् । आपन पैल्हक ठर्वसे फोनम बट्वाइटह । आपन् ठर्व ट जिट् डारठ् । ठर्वा पह्रल् फे ट निहुइटिस् । चार कक्षा फेल् हुइल्, छार्डिहल् पह्र । पैल्हक ठर्वक बुझाईम उ कुबेतम बा । लैह्यरक लाग फे विदेशम बा । पैल्हक ठर्वक ओर्से घरम एक्ठो साट बर्सक छाई बाटिस् । आपन छाईहँ पैल्ह पैल्ह ट सम्झ । टर आस्काल् सम्झ फे छोस्र्याकल् । छौ मैन्हम मुस्किलले फोन करठ् हुई । ट फे आपन् छाई से निबट्वाईठ् ।

गुन्डा आझ् विहन्य एक फट्ठी खा राखल् । ठिउन्हिम् लग्लिस् काहुँ, खोच्याइहस् न्याँगटा । टर्नि विहन्यसे डारु पिक ठिस्स परल् बा । विहानभर रम्टा रहिन् हुकन्हँक अंगनम् । गाऊँक मनै फे रम्टाहा होस्याकल् बाट । छोटछोट् लर्का सप्नम ओस्टहँ डेख्ठ । उ डगर स्कुल जाइबेर डरैठ । एकडिन ट जल्कहान् ६ बर्सक बर्साटि सप्नम चिल्लैटि उठ्लिन् । वाकर डाइ वाकर बाबहँ घिस्याइंट् ड्याखटह काहुँ सप्नम । चिल्लैटि कहटह– “डाइ ना करा । ना मार बाबहँ । बाबक रकट आइ लग्लिस् । डाइ र्छाेड्र्या बाबहँ ।”

ड्वासर बिहान गुर्वा खोज्ना कर्रा । साटु बंढावा पाइल् लवंर्या ।

गुन्डहँ पिटपाट्क टर्नि कहोंर गैस्याकल् । गुन्डा मुर्झुराइल् बा । उँक्रल् असहर््वम बैठल् बा । सम्झटा पुरान डिनिक याड । मन भिट्टरसे सम्झटा उ डिन् । ऊ पस्टाइटा पैल्हक बनैलक जन्नीहँ ढ्वाखा डेलकम । मनमन कहठ् मै यिह कारन पाप भ्वागटुँ । मै अट्रा मजा लवर्यंर्से भ्वाज निर्कनु । ठकौनी खाइल् म फे काजे मै ढ्वाखा डेनु । महि पापि हुइटुँ ।

गुन्डा सम्झठ् डुबईसे कुबेत जोर्गिलक फेसबुक सम्वन्ढ । उहि घिन लागटिस् म्यासेन्जरम उहिंसे फुहर फुहर लैलाहा बाट बट्वैलक । ऊ पस्टाइटा च्याट बक्सम इमोजि सहिट अंग्रेजीम क्ष् यिखभ थयग कलक् । ऊ डिक्डार बा च्याट बक्सम भ्वाइस म्यासेजम मै टुहिं बुहट मन परैठुँ कैक पठैलक । वाकर डिमाग खराब बाटिस् राटडिन् च्याटबक्सम उहिसे बट्वैलक डिन समझक । वाकर जिऊ कर्मराइटिस् । ब्लड पे्रसर घनि टर घनि उपर कर्टिस् । घनि ठर्ठराइटा । घनि पस्नले चिट्चिटाइटा ।

ऊ सम्झठ् विडेस् जाइबेरिक हुइलक भ्याँट । हो हिंकन्हक भ्याँट पैल्हा फ्यारा एअरपोर्टम हुइल् रहिन् । त्रिभुवन अन्तराष्ट्रि«य विमानस्थल, काठमाण्डुम । डुनु जे संगक कुर्सिम बैठल् ब्याला चिन पर्चय हुइल् रहिन् ।

टँु कहाँक हुइटो होई ?

डांगक

टुँ जे ?

बर्डियक

कहाँ जाइटो ?

डुबई

टुँ जे कहाँ जाइटो ?

कुबेट

टुहाँर नाऊँ का होवइ टो ?

हिरो

हिरो टो का रहि न । का होवई का, बटाऊ ना ?

हिरो ट कहटुँ जे ।

ना बक्वाऊ का । बटैले से का मै खाडेम न?

खास नाऊँ गुन्डा हो का । टर महि गुन्डा नाऊँ एक्को मजा नि लागठ् । बरा अन्कुस लागठ् । लाज लागठ् । उहमार मै वाकर उल्टा हिरो कठुँ ।

हि हि हि……….। छिह । टुँ टो बरा खिटहर मनै बाटो होई ।

जाट्टिक नाऊँ बटाऊ का?

भगवान कसम गुन्डा हो । लेऊ चहा म्वार पासपोर्ट हेर्लेऊ ।

हि हि हि……मै ट मरिगैनु हाँस्के । अइसिन् फे नाऊँ रठिन् काहुँ । के ढर्डिहल् होई नाऊँ?

का हुइल् ट हो ?

कुछ् ना होई । वई प्लेन कै बजे आईठ् टो होई?

आब्ब आई ट काहुँ । टुँ फेसबुक चलैठो हो?

चलैठुँ जे । पासपोर्ट बनाई आइल् मौकामे टो संघर्यन् सिखा डेनै । प्रियंका कैके खोज्यौ ना । मोर खास नाऊँ ट लाली होवई । टर मै प्रियंका हिरोनी बरा मन परठ् । महि रिक्वेस्ट पठायो ना । च्याट कर्बि का ।

जरुर । रुको । आब्बहँ एड कर्टुं ।

गुन्डहँ एअरपोर्टम संग बैस्क बट्वैलक याद झलझलि आइटिस् । अचानक रिस उब्लठिस् । उकुसमुकुस् करठ् । लिल्हारिम पस्ना चिट्छिटाइटिस् । जरुकसे उठट् । रिसक झ्वाँक मन्का जोर्से रुइने चिल्लाइठ् ।

मै हिरो हुइटुँ । भगवान मै हिरो हुइटुँ ।

सोम डेमनडौरा
२०७३ माघ १९ गटे, बुढ्
सरस्वती पूजा

(स्रोत : रचनाकार स्वयंले ‘Kritisangraha@gmail.com‘ मा पठाईएको । )

This entry was posted in थारू कथा and tagged . Bookmark the permalink.

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *

This site uses Akismet to reduce spam. Learn how your comment data is processed.