कविता : सहु, सहु…

~विजयसिंह थापा~

तिमी
तुरुन्त भीरबाट
हामफालेर मर
घर नजिकको गिजेरी रूखमा
झुन्डिएर मर
तर
चिन्ता लिएर नबाँच
प्लिज् ।

तिनीहरू
राष्ट्र लुछ्न नै जन्मिएका हुन्
त्यसै किन रिसाउँछौ ?
हामीलाई सताउन नै जन्मिएका हुन्
व्यर्थ किन विरोध गर्र्छौ ?
सहु
सहु
सहु बाबु सहनै नसके पनि ।

-November 29, 2006

This entry was posted in कविता and tagged . Bookmark the permalink.

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *

This site uses Akismet to reduce spam. Learn how your comment data is processed.