~चिज कुमार श्रेष्ठ~
म त यस्तो भएँ
सवैभन्दा सस्तो भएँ
परदेसिएको पलछिनर्मै
जनै पनि फालि दिएँ कतै
कन्दनी त यस्तै उस्तै
हरि ओम् जप पनि हरायो कतै
एक्कासौ शताब्दीको परिवेशमा
आफ्नोपन पनि हराएछु सायद कतै
यिनै परिवेशमा लामो लामो पारिहाले दारी
कपाल चाँहि धुजा धुजा पारें बेसरी
चश्माको स्टाइल पनि निकै फेरियो
मुतुवा वन्ने जमर्कोमा सलाम वालेकुममा झरियो
खै को नै छ र परदेशमा सम्झाउँने
जति छुद्र भयो उत्ति नै साथीहरु रमाउँने
विग्रिएर यस्तै भो चाला
अव त परदेशमै सायद जीवन जाला
September 27, 2006
