~गोविन्ददेव आचार्य~
छन्द :- भुजङ्गप्रयात
यहाँ कामभन्दा नियालिन्छ छाला
निजी भक्तको नै मुसारिन्छ गाला
उचाल्ने-थचार्ने कला सिक्छ मान्छे
छुरा धस्छ बाँच्दा ! मरे पुष्प-माला
समालेर भोग्नू स्वयम् जिन्दगानी
सुहाउन्न गाडी विना बार-ढाला
“जडौरी लबेदा” बन्यो लोकतन्त्र
कठै ! राष्ट्र खोज्छन् धुजाग्रस्त टाला
व्यवस्था बिगारे बिराला-हरूले
मुसाका दुलामा पसे दाग काला
जता देख्छु जस्तो म उस्तै उकेल्छु
परे थाप्छु गोली ! गए ज्यान जाला
।ऽऽ ।ऽऽ ।ऽऽ ।ऽऽ
– नुवाकोट ।
(स्रोत : रचनाकारको फेसबुकबाट सभार)
