~बसन्त मोहन अधिकारी~
अध्यारो गुँफा
अन्कन्टार छ ।
छामछुम छामछुममा
कयौं पटक लडे ।
भाषण र नारा
बाचा र कसम
शब्दलाई आधार मान्दा
धेरै बर्षलडे ।
आखाँ नदेखे पनि
कान सुन्छु ।
यहि अध्यारोमा
छोराछोरी हराएका धेरै भयो ।
घुम्दै फिर्दै
तिहार ! तिमी आएछौ ।
यो गुफामा
त्रि्रो दियो
शान्तिको हातबाट बाल्न पाए
प्रकृती सम्पदाको
म धनी राष्ट
यै पानी पिउँन पाए
न पैसा लाग्थ्यो ।
न हात फैलाउनु पथ्र्यो ।
न म,
आखाँ नदेखेर लड्नु पथ्र्यो ।
मेरो बिन्ती लागोस्
लौ न तिहार !
शान्तिलाई डाँक
घरको दियो बालौं ।
उज्यालो पारौं ।
ताकी म,
सबैलाई चिन्न सकुँ ।
दृष्य खुट्टयाएर
सत्य असत्य
छुट्टयाउन सकुँ ।
अब म !
आफ्नै घरमा
आखाँ देखेर
हिड्न सकुँ ।
(स्रोत : ईलम्जुङ् डट काम)
