सपनीमा तिम्लाई देखी वर्वराएछु राती
व्युँझी खोजे अध्यारो मै पाउँनलाई कति
मोहनी पो लायौ कि तिमी नै तिमी देख्छु
एकान्तको सुसार्इमा पनि तिम्रै वोली सुन्छु
भेट नहुँदा त्यसै त्यसै देख्दो रहेछ छाती
व्युँझी खोजे अध्यारो मै पाउँनलाई कति
वैरागी पो पार्यौ कि तिम्रै गीत लेख्छु
सम्झनाको तरेली मै मनको प्यास मेट्छु
रोजी सके तिमीलाई नै जीवनको साथी
व्युँझी खोजे अध्यारो मै पाउँनलाई कति
-हङकङ
(स्रोत : कविता कुसुम)