~अरुणबहादुर खत्री “नदी”~
तिम्रो सुन्दर मुहारको
सजिएका तस्बिरहरू
हरेक साँझ, हरेक बिहान
निहालेकै हुन्छु
हरपल तिम्रो याद बोकेर
मुस्कुराइरहेकै हुन्छु
तिम्रो अन्तःस्करणका
कोमल मनहरूमा
तिमी कहिल्यै नओइलिने
सुगन्धित फूलसरि छौ
आˆनो मनभित्रका भावनालाई
कवितामा उतार्ने गर्छु
मुटुका पानाभित्र
कविता कोरेर तिम्रो सम्झनालाई
जतनसाथ राखेको छु
हरेक कविताका हरफमा
केवल पीडा सँगालेको छु
प्रतिविम्ब आˆनै पाउँदा
मेरा आँखाबाट अविरल
आँसु बगिरहेकै हुन्छ, निरन्तर निरन्तर ।
– सामाखुसी मार्ग, ९३५/५४,
काठमाडौं (नेपाल)
(स्रोत : मधुपर्क २०६६ बैशाख)
