~मोहन बिर साउँद~
हरियो फुलको डाली, माथीमा फुल फुल्यो को।।
घर बारी भयाको मान्क्षे, बाईर मन डुल्यो को।।
बासना बेस्सरी आउछ, फुल भाडि र बोट।।
बिईर दन्त झल्क्याकै छ, मन मुटुमा चोट ।।
भाडी फुल फुले र हो की, बगैचा झल मली।।
मेरा लागी माया साच्ने, मिलीजा बाज्कली।।
भेरी पल्क्यो मह खान, फुल फुलेका डाली।।
हुनेकेनाइ पुग्न्या केनाई,सोच्छ मन खाली।।
मोहन बिर साउँद
कैलाली
(स्रोत : फेसबुकको ‘फेसबूक देउडा समाज’ समूहबाट )
