~राम श्रेष्ठ~
उनको पर्खाइमा साँच्चै कती रात बिते,
कती ॠतु गए, कती फुल फुले,
तर आँउछु भनेर नआउने निस्ठुरी,
फुलमा भमरा भुले झै बिदेशमै भुले।।
उनको नाममा साँच्चै कती चिठ्ठी कोरेँ,
कती सन्देश पठाएँ, कती पल्ट बोलएँ,
तर कोर्छु भनी पत्र नकोर्ने निस्ठुरी,
आज मलाई बिर्सेंर खोइ कहाँ हराए।।।
उनको कामनामा साँच्चै कती आँशु झरे,
कती सिरनी भिजे, कती रसाए आँखाहरु,
तर सपनिमा आउने बाचा गरी नआउने निस्ठुरी,
भुलि सकेछौ त ति पुराना पिरतिका भाकाहरु।।।।
December 08, 2008
(स्रोत : रचनाकारको ब्लगबाट सभार)
