रेखा त्यहाँबाट यहाँ सम्म
कोरीएर आएको रहेछ
किनकी मैले रेखालाई सुम्सुम्याउँदा
त्यहि कुरा थाहा पाए
एउटा विन्दु अनेकौं रेखा
र अनेकौं रेखाका अनेकौं विन्दुहरु
जहाँ उहिलेबाट अहिले सम्म
अहिलेबाट उत्तर भविष्य तिर
विद्यमान हुँदै जाने यी रेखाहरु
जन्मेपछि कहिल्यै मेटिदैन रहेछन्
किनभने जुनवेला परिकल्पना गरिएका
ती रेखाहरु
आज पनि उस्तैरुपले वाँचेकाछन्
सायद भोलिपनि त्यसरी नै वाँच्नेछन्
एवम रीतले नयाँ रेखाहरु कोरीन्छन्
र मेट्न खोजिन्छन्
तर ती रेखाहरु कहिल्यै मेटिदैनन्
मान्छेहरुले पुरानो रेखालाई मेटेर
त्यहि नयाँ रेखाको इतिहास रेखाङकन गर्न खोज्छन्
तर इतिहास कहिल्यै मेटिदैन
रेखा इतिहास हो
भूत,वर्तमान र भविष्य हो
किनकी यहि रेखाले हरेक समयको
निर्धारण गर्दछ
त्यसलाई र यसलाई जोड्ने
मलाई र उस्लाई जोड्ने
अथवा एकले अर्कालाई जोड्ने
त्यो रेखा नै हो
कसैलाई थाहा होला
कसैलाई नहोला
त्यो केवल चेतनाको उचाईले चुम्ने कुरा हो
तर रेखाको वास्तविकतालाई
यसरी नै बुझ्ने प्रयासमा जुटेका हुन्छौ
यहाँ रेखालाईनबुझ्न सकिन्छ
तर नकोर्न सकिदैन
यहाँ रेखालाई नदेख्न सकिन्छ
तर अस्विकार गर्न सकिदैन
किनभने मानिसको जन्मसंगै
त्यो रेखाको जन्म भैदिन्छ
र क्रमश बालक देखि वृद्धसम्म
वृद्धदेखि उसको मृत्यु सम्म
रेखाहरुले अस्तित्व जमाउँछन्
त्यसकारण
रेखा – विचार/प्रतीक/आयाम
रेखा – समय/तरल/मिथक
रेखा – दर्शन/जीवन/चिन्तन
रेखा – अस्तित्व/आवाज/ब्रम्हाण्ड
भएर यहाँ वाँची दिएको छ
यी रेखाहरु एकपछि अर्कोमा
जोडिन पनि सक्छन्
नजोडिन पनि सक्छन्
किनभने जति पनि रेखाहरु कोरीएका छन्
ती सवै वेग्ला वेग्लै हुन्
कुनैमा समानता हुँदैन
तर ती सवै रेखा कै परिभाषाले समेटिएका हुन्छन्
रेखा सम्वन्ध
कसैसंग टुटेको हुँदैन
कसैसंग छुटेको हुँदैन
मात्र नदेखिएका हुन सक्छन्
मात्र नभेटिएका हुन सक्छन्
त्यो भेटिएर,देखिए पछि
आफै जोडिदै जान्छन्
आफै कोरिदै जान्छन्
तसर्थ हामी रेखासंग
कहिल्यै असम्वन्धित हुन सक्दैनौ
(स्रोत : कविता कुसुम)