~आचार्य प्रभा~
सयपत्री मखमली ,गोदावरी अनी चमेलिसँगै
मेरो आगन रमायो शायद
दुबो अनी अक्षतामा दशै तिहार
जग्मगायो शायद,
म भने —झ झल्को आँखाभरी सजाएर
परदेशी हुनुको पीडाबोध सहिरहेछु
साँझको नभलाई चिहाएर
मान्यजनको आशिषको कामना मागिरहेछु
त्यो देवी थान,
लिङेपिङमा आफ्नो बैँश साटेर मचियो होला
त्यो गाउँको गोरेटो
आषिशको टीका र जमराले ढाक्यो होला
अभावको भकारीमा जमरा टुसाए शायद
बर्षौ बर्ष हराएको खुशी
लालुपाते ओठ बनेर मुस्काए होलान
म भने,
सम्झना मनभरी पालेर
टाढा हुनुको आघात खपिरहेछु
पारी क्षितिजलाई मेरो आगनको
पर्याय मानेर
जुन ,तारा झलमल्ल कल्पनामा
सजाइरहेछु
(अमेरिका)
(स्रोत : कविता कुसुम)
