गजल : बल्यो र रोयो

~सुनील पुरी~

मैनबत्ती बल्यो र रोयो
मनको घर जल्यो र रोयो ।

घामले छेक्यो यो धर्तीलाई
यो जिन्दगी गल्यो र रोयो ।

मान्छे अभावको पीडाले
संघर्षमा ढल्यो र रोयो ।

बन्दुकले गायो अशान्ति
नेपालीलाई छल्यो र रोयो ।

को नै बाँचेको छ ए ‘सुनील’
काल चाहिँ फल्यो र रोयो ।

(स्रोत : हिमाल खबर)