~कात्यायन~
– ऊ पढ्नमा जेहेन्दार थियो | समयलाई आफ्नो पोल्टामा पार्यो | उच्च शिक्षा अध्ययनकोलागि अमेरिकाको कुनै प्रतिष्ठित विश्व-विध्यालयमा जान तारतम्य पनि मिलायो |
– सपरिवारसहित आमा पनि विमानस्थलसम्म उसलाई पुराउन जानु भयो | विदाइको अन्तिम क्षणमा हर्षको आँसु झार्नु भयो |
– त्यहाँ पनि पढ्नमा ऊ अब्बललै रह्यो | केही खर्च पनि घरमा पठाउने गर्थ्यो | दीक्षान्त समारोहमा आमासहितलाई निमंत्रणा पठायो | आमाले भनिन् – देशको अवस्था ठीक छैन | ग्रीन-कार्ड भए पछि आउँछौँ |
– उसले सोच्यो – देश अस्वस्थ रहेछ ! अनेकन सुअवसरलाई तिलांजली दिँदै स्वदेश फर्कने निर्णय लियो |
– फेरि पनि आमाले विमानस्थलमा आँसु झारिन् – तर विष्मातको !
*** *** ***
चाबहिल, काठमाडौँ – ७ |
(स्रोत : रचनाकारको फेसबुकबाट सभार)
