~माधवलाल कर्माचार्य~
आँधी, बेह्री र बादलले वातावरण खलबलिनसम्म खलबलियो ।
प्रकृति विचलित भइनन् पटक्कै जसलाई जे गर्न मन लाग्यो गर्न दिई नै रहिन् ।
केही नलागेपछि पन्छिएर गए आँधी, बेरी र बादल सबै नै । उतिपर बसिरहेको रहेछ आकाश-शान्त, सुस्थिर र निर्मल भएर ।
(स्रोत : मधुपर्क २०६५ माघ)