~नरेन्द्र पराशर~
छन्द : वसन्ततिलका
वर्षा हुँदा म त यता कति सम्झिराख्छु
हो रातको नीरवतासँग सम्झिराख्छु
पर्दैन रात कि त्यता किन सम्झिदैनौ ?
बर्सिन्न मेघ कि त्यता किन सम्झिदैनौ ?
।।१।।
ताराहरू चहकिँदा म त सम्झिराख्छु
हो फूल फुल्दछ यता म त सम्झिराख्छु
फुल्दैन फूल कि त्यता किन सम्झिदैनौ ?
देखिन्न जून कि त्यता किन सम्झिदैनौ ?
।।२।।
चीसो छुँदा पवनले म त सम्झिराख्छु
पन्छी उडे गगनमा म त सम्झिराख्छु
हुन्नन् चरा कि त त्यता किन सम्झिदैनौ ?
हुन्नन् कि रूख लहरा किन सम्झिदैनौ ?
।।३।।
धड्किन्छ है मुटु यता म त सम्झिराख्छु
पग्लेर आँशुसँगमा म त सम्झिराख्छु
झर्दैन आँशु कि त्यता किन सम्झिदैनौ ?
धड्किन्न के मुटु त्यता किन सम्झिदैनौ ?
।।४।।
-नरेन्द्र पराशर
झुर्किया-९ र्मोरङ, नेपाल
(स्रोत : रचनाकार स्वयंले ‘Kritisangraha@gmail.com‘ मा पठाईएको । )
