कविता : हण्डर

~महेन्द्र प्यासी~

खोल्न खोच्छु मनका कुरा तिमि तर्काइ दिन्छेउ
हराउाछु भावनामा अफलाइन बसीदिन्छेउ

पिडाहरु मुटुभरी कति राखि रहुँ
ब्याधाहरु खोजि हिड्छु तिर खाइमरु

धड्कनहरु बढिरहे दिन रात गरी
सपनामै कल्पीनेभो जिवन यसैगरी

फुलभनि रोजेको थे माली हुनलाई
माया पाउछु भनेकोथे कोमल ह्दयलाई

सुनखरी सयपत्रि राम्रा हुन्छन भन्थे
मखमली फुल लाइ सधाबहार भन्थे

फुल टिप्न भएको थे काडामात्र पाएँ
हराएका खुसी खोज्दा रनभुलमा परे

फुलमात्र हैन जिवन काडापनि रैछ
मिलन मात्र हैन जिवन तिरस्कार नि रैछ

माँया पाउने भन्दा पनि दिने चाँहि ठुलो
मनकारी नैभदिए हण्डर खायो डुलो

This entry was posted in कविता and tagged . Bookmark the permalink.

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *

This site uses Akismet to reduce spam. Learn how your comment data is processed.