कविता : गाउँमाथि एउटा कविता

~दिनेश अधिकारी~Dinesh Adhikari

सेताम्य कपाल फुलेकी बूढीका थोता दाँतहरु झैँ
टक्रक्क- यता एउटा
टक्रक्क- उता एउटा
र यदाकदा अङ्गुरका झुप्पाहरुकै भाँतिमा
धेरै पराले र थोरै ढुङ्गे छानाको टोपी लगाएर
एकै ठाउँमा गुजमुजिएका केही घरहरु छन्
घरभित्र-
अन्धविश्वासलाई विश्वास मानेर उग्राइरहेका
केही मान्छेहरु छन्
समय, जहाँ घडीले हैन कुखुराको भालेले बताउने गर्छ
परदेश गएकाहरुको कुशल-मङ्गल
जहाँ अगेनामा नुन पड्काएर अन्दाज गर्न सकिन्छ
विज्ञानको पनि बेग्लै ढङ्ग छ गाउँमा
र आङमा घाम लाग्ने/नलाग्ने कुराको ठेगान
बारीको उब्जाउ हेरेर यकिन गर्न सकिन्छ
यो, मेरो देशको सुदूर पूर्वको गाउँ !
यो, मेरो देशको सुदूर पश्चिमको गाउँ !
छिमेकी अगेनाबाट आगो ओसारेर सुरु हुने यहाँको दिन
गोठमा, बस्तुभाउलाई घाँसपात हालेर केटाकेटी हुन्छ
खेतमा, गोरु नारेर तन्नेरी हुन्छ
र बेग्लाबेग्लै मान्छेका ओठहरु भएर
दिनभरि फलाकिरहन्छ
दिनभरि हतारिइरहन्छ-
आज जन्त जानुपर्छ- दलवीरेको बिहे छ
आज पर्म जानुपर्छ- घिसिङको छानो छाउनु छ
आज धामी बसाउनुपर्छ- हीरेको छोरो सिकिस्त छ
आज माइलीलाई नचाउनुपर्छ- भरे जात्रा छ
राम ! राम !! जिम्दार बूढाको प्राण गएछ
जहाँको चपरी त्यहीँको दुवाली- मरेर के लानु छ …
एउटै इनार छ सम्पूर्ण गाउँमा
र पनि कसैले पानी पिउन नपाएको गुनासो छैन
मेलापात जानुपर्दा
काखको नानीलाई मजेत्रोले पिठ्यूँमा बाँधेर
निस्कन तयार छे जोकुनै पनि आमा
आफ्नै सन्तान पनि भार हुन सक्छ भन्ने उसलाई थाहा छैन
छ भने सबैलाई-
भकारो सोहोर्ने शैली थाहा छ
अनौ समात्ने तरिका थाहा छ
कोदालो अर्जाप्ने कुरा थाहा छ
बाली लगाउने र भित्र्याउने याम थाहा छ
भाकल चढाउने दिन थाहा छ
कुलो लगाउने पालो थाहा छ
न चुनावको रोक्छ यसलाई
न उत्सवले छेक्छ यसलाई
पट्याँस ! पट्याँस !!
नाङ्लो भएर यो अहिले पनि कनिका निफनिरहेकै छ

प्रिय सम्पादक !
फेरि कुन देशको कल्पना गरेर छापिरहनुभएको छ तपाईं
बमवर्षाका खबरहरु
बालिग मताधिकारका कुराहरु
साहित्यिक आन्दोलनका इतिहासहरु
अन्तरिक्ष यानका गतिविधिहरु
तपाईंले गर्व गर्ने सगरमाथालाई काँधमा बोकेर उभिएको यो गाउँ !
तपाईंलाई नागरिकताको प्रमाणपत्र बाँड्ने देशको जन्मदाता यो गाउँ !
अहिले पनि यो
ढिकीच्याउँ ! ढिकीच्याउँ !!
सधैँ लङ्गडो खुट्टा उचालेर ढिकीमा उभिइरहेको छ
घुर्र ! घुर्र !!
अहिले पनि यो
जाँतोमा टाउको अड्याएर निदाइरहेकै छ
के गर्नु चुनावका घोषणापत्रहरु?
सिँगान पुछ्ने कागजभन्दा बढी कामयाब हुन सक्तैन यो यिनीहरुलाई
के पढ्नु अन्तरिक्ष यानका गतिविधिहरु?
दन्त्यकथाकै सिलसिला जोड्नुभन्दा बढी केही अर्थ छैन यसको पनि यिनीहरुलाई

This entry was posted in कविता and tagged . Bookmark the permalink.

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *

This site uses Akismet to reduce spam. Learn how your comment data is processed.