~कृष्णकला वनेम~
समयको बेग संगै अचानक म बदलिए
नौनी जस्तो मन थियो अनायसै पग्लिए
सुस्त सुस्त बोलीले पछी बाट बोलायौ
नसुने झै गरी हिड्दा झनै तिमी करायौ
प्रिय भनी डाक्यौ अचानक म झस्किए
नौनी जस्तो मन थियो अनायसै पग्लिए
न्याँनो प्रेमको स्पर्शले आयौ मेरो नजिक
बनि दियौ जिवनमा नौलो मेरो प्रतीक
बाटो अर्कै थियो अचानक म फर्किए
नौनी जस्तो मन थियो अनायसै पग्लिए
पौस २५ गते २०६८ सोमबार
(स्रोत : Nayasamachar.com)