कविता : पर्ख म आउँदै छु

~मानुसी अज्ञात~

पर्ख मेरा साथी सङी म आउँदैछु
बालपन लोहोरी मा मस्त नीदाउदैछु |

आजको म सानी नानी भोली ठुलि हुन्छु
सन्कल्प छ मेरो ठुलो सगरमाथा छुन्छु |
नेपालकी छोरी हुँ म नेपाललाई पढ्छु
म जस्तै छोरीहरुको साथ नीभाउछु|

सुनेकी छु नेपाली चेलीहरुको पिडा
तराइ देखी हिमाल सम्म छन रे छछल्केका
मक्खली सुन्तलीको बिरहको कथा
धनसरा र लालुमाइको कस्ले सुन्ने बेथा
कोही छनरे बिदेशको काली कोठारिमा
कोही छन रे स्वदेश कै बन्द सिसा भित्र
नेपालका छोरी चेली किन भए सस्तो
आफुलाई ने बेच्नु पर्ने बाद्धेता हो कस्तो

सार्वजनिक बाटो घाटो र सवारि साधन
मेरा लागि साघुरा छन मेरै घरको आगन
निर्धक्क हिंड्न पनि पाउदिन मैले
तन मन जोगाउनलाई गाह्रो हुन्छ जैले
धर्म कर्मा ब्यापारमा मेरै प्रयोग भाछ
यो चेलीको मनको बेथा भन कस्लाई था छ |

शिक्षा स्वास्थ्य औसरमा बराबरि कानुन
चारा दिवार भित्रै छु म भगवान नै जानुन

भगवान सँग मेरो पुकार छ आज
मलाई बलियो बनाउ प्रभु एस्तो समाझ् माझ

मैले लड्नु पर्छ होला अन्याएको निम्ती
मेरै बाटो हेरिराछन आँखा अनगिन्ती

October 28, 2008

(स्रोत : माइ संसार डट कम)

This entry was posted in कविता and tagged . Bookmark the permalink.

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *

This site uses Akismet to reduce spam. Learn how your comment data is processed.