~दिनेश अधिकारी~
यो सम्झिने मन छ, म बिर्सुं कसरि
तिमि नै भनी देउ, ए जाने निस्ठुरी
यी औंला तिनै हुन तिमिले चुमेका
परेली यिनै हुन तिमीले पुछेका
म सक्दिन आफ्नै प्रतिबिम्ब छोप्न
म सक्दिन छाती फुटाएर जोड्न
यो सम्झिने…
पखाले यी आँखा पनि दृष्य उही छ
जहाँ नै म हिडें पनि धरती उही छ
नसक्छु म आकाश चिथोरेर फेर्न
नसक्छु म जुनको उज्यालो नै छेक्न
यो सम्झिने…..
शब्द: दिनेश अधिकारी
संगीत: नारायण गोपाल
स्वर: नारायण गोपाल
