~दिनेश श्रेष्ठ~
तिमी छ्यौ समीपै र पो जिन्दगानी
रसाएर आए भुलेको जवानी
हराए चटक्कै सबै पीर-बेथा
बनाएर त्यो केशराशी सिरानी
छकाएर आँखा जसै दूर भाग्यौ
भिजे यी परेली नजानी नजानी
बिना त्यो भरोसा म बाँचू कसोरी ?
म प्यासी निराशी तिमी पो त पानी
बहरे मुतकारिब
मन्थलि-४,रामेछाप
हाल – गठ्ठाघर,भक्तपुर, नेपाल
(स्रोत : रचनाकारको ब्लगबाट सभार)