~सन्तोष लामिछाने~
माया गर्छु भन्नेले मुटुमा प्वाल खोपिदिए
हितौषी मानेकाले ढाडमा छुरा रोपिदिए
यस्तो गर्छु उस्तो गर्छु भन्नेहरू धेरै थिए
हात बाँधी सुती सुती गफमात्र ठोकिदिए
खुराफाती जम्मा भए स्वार्थका सल्लाह भए
इमान्दारका कुरालाई छलले छोपिदिए
युग आए युग गए धर्मात्मा हुँ भन्ने भए
तिनलेनै अध्यात्मामा दुष्ट मन चोपिदिए
गेडी छन्जेल आफ्ना रहे नहुँदा टेडी भए
सुक्नला घाऊमा पनि काँडैकाँडा घोपिदिए
अरुका भाव फाल्तु पाए अफ्नाको जय गाए
यी शब्दको भाउ पनि दुई पैसा तोकिदिए
(स्रोत : Sajha)
