गजल : पत्थर बनि गई बिर्सिएर

~उद्धब ओझा~Uddhab Ojha

मन कठोर पारी पत्थर बनि गई बिर्सिएर
जुनीभरी साथ् दिउला भानि गई बिर्सिएर

जिउला तिमी संगै बरु मर्नु परे मरिदिउला
भन्नेलेनै कसम तोडी अनि गई बिर्सिएर

न सक्थे रमाउन न म हुन्थे खुसि कहिले
उनै सम्झी टोलाउनेलाई पनि गई बिर्सिएर

संगै गर्थिउ मेला पात संग-संगै हाटबजार
आज एक्लोभए मनकी धनि गई बिर्सिएर

(स्रोत : Damkdotcom)

This entry was posted in गजल and tagged . Bookmark the permalink.

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *

This site uses Akismet to reduce spam. Learn how your comment data is processed.