~कमल प्रकाश पौडेल ~
तिमीलाई देखेर नै, सास धानेको छु सानी
तिम्रो साथ छ र पो त, बाँच्न जानेको छु सानी ।।
नपाइने हैनन् काली, सँगै जिउँछु मर्छु’ भन्ने
तिमीसँगै यात्रा गर्नु, युक्त ठानेको छु सानी ।।
आजसम्म पर्खेकै छु, त्यै ज्यानको आशैआशमा
जिन्दगीको उकालीमा, रथ तानेको छु सानी ।।
मुटुभित्र चट्टान त, कस्को बन्न सक्छ सानी
यतातिर पनि भक्ति, छ झै मानेको छु सानी ।।
सोझै भनूँ अनुहारै, दर्पणछायाँ हुन्न सम्झें
मनभित्र बाटो खन्न, घुम्ती हानेको छु सानी ।।
–रचनाकालः–२०६४÷०८÷१७
(स्रोत : रचनाकारको ब्लगबाट सभार)