कविता : नयाँ नेपाल

~विवेक अर्याल~

नयाँ नेपाल आउँछ भन्थे
कहिले आउँछ ख्वै थाहा भएन
सपनीमा पो आएछ कि ?
खै मैले त पत्तै पाइनँ
न शान्तिको आभास पाइयो
न राहतको सास फेर्न पाइयो
के हो यो नयाँ नेपाल ?
हात्ती हो कि अजिङ्र या दानव ?
कोही भन्दै छन्– यो त कसैको हातमा छ
दानवै दानवको साथमा छ
भन्न त मानव भने पनि हुन्छ
हेर्दा मानवजस्तै छन् तर दानव भने उत्तम हुन्छ
नयाँ नेपाल खेलाई–खेलाई पुरानो बनाउँछन्
आफू त्यस्तै घिनलाग्दा छन्
नयाँ नेपाललाई पनि त्यस्तै बनाउँछन्
अनि बल्ल नयाँ नेपाल जनताको सामु ल्याउँछन्
लाटाले पापा हेरेजस्तै जनता हेरेको हे¥यै हुन्छन्
त्यो पुरानो भइसकेको नयाँ नेपाल चारैतिरबाट घेर्छन्
दानवले चिथोरेर घाइते बनाएको
चोक्टा–चोक्टा लुछेर नुन खन्याएको
उपचार गर्छन्, मल्हमपट्टि भर्छन्
तर नयाँ नेपाल भित्रैबाट कुहिएको छ
छेउ–छेउमा तुहिएको छ
थला परेको नयाँ नेपाल अन्तिम सास लिँदै भन्छ
दानवको अघि मानवको के लागोस्
अब त नेपाली युवाको चेत जागोस्
यदि युवाले दानवको साथ नदिने हो भने
म मरे पनि के भो र, मेरा सन्तान पक्कै आउनेछन्
जनताले अर्को निरोगी नयाँ नेपाल पाउनेछन्

– मलेखु धादिङ,

(स्रोत : घटना र विचार राष्टि्य साप्ताहिक – “इन्द्रेणी”)

This entry was posted in कविता and tagged . Bookmark the permalink.

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *

This site uses Akismet to reduce spam. Learn how your comment data is processed.