~किरण ‘विवश’~
छिया-छिया मुटु मेरो छेडिदेउ एक अर्को छेद, के फरक भो र –
हिजो लाचार थिएँ आज विवश भएँ, सहिदिन्छु फेरि के भो र –
तिमी टुक्र्याऊ, कुड्क्याउ, भाग लगाई बाँडिदेऊ, छ स्वीकार्य त्यो पनि
यदि खुसी हुन्छेऊ तिमी भने, कुड्केर भागमा तौलिन तयार छु म पनि ।
कुड्केर टुक्रेर भाग लगाउँदैमा छुटिन्छ, टाढिन्छ तिमीबाट यो मन कहाँ –
त्यागेर छोडेर नदीले पाखा लगाउँदैमा नदीबाट किनारा छुटिन्छ कहाँ –
पछ्याउँछु पछिपछि आरोह-अवरोह, जो-जसले बाटो छेकिदिए पनि
हरेक पल सामीप्य पाउँछु, दर्ुइ छेउको किनारबाट टाढा भए पनि ।
छेडिदेउ छियाछिया मुटुमा एक अर्को छेदले के फरक भो र –
हिजो लाचार थिएँ आज विवश भएँ, सहिदिन्छु फेरि के भो र –
पेप्सिकोला, काठमाडौं ।
(स्रोत : घटना र विचार राष्टि्य साप्ताहिकको इन्द्रेणी)
