~रामचन्द्र कार्की~
हाँसेर बाँच्न सिक्दै छु म अचेल,
नाचेर बाँच्न सिक्दै छु म अचेल ।
लुकाइ पिडा देखाउदै पिरति,
गाँसेर बाँच्न सिक्दै छु म अचेल ।
पिरको गोली थापी मैले छात्तीमै,
टाँसेर बाँच्न सिक्दै छु म अचेल ।
पाएँ नी पाएँ नपाए नी ममता,
साँचेर बाँच्न सिक्दै छु म अचेल ।
बसाई बस्ती मायाले त्यो शत्रुता,
माँसेर बाँच्न सिक्दै छु म अचेल ।
November 29, 2011
रामचन्द्र कार्की
आँपपिपल-४ राईगाँउ गोरखा
हाल: रानीपौवा पोखरा-११, कास्की
(स्रोत : रचनाकारको ब्लगबाट सभार)
