गजल : फूल खोज्दा काँडा मात्रै

~हरि मानन्धर “विवश”~Hari Manandhar Biwash

फूल खोज्दा काँडा मात्रै मिल्छ कति काली
नङ्गाएर आफैलाई छिल्छ कति काली

नचिनेको बेश हुन्थ्यो त्यो साँझमा भेटि
बिछोडिने पीडाले नै चिल्छ कति काली

हुरी चल्छ मनभित्र, अँधकार देख्छु
विवशलाई भयले नै निल्छ कति काली

यी दुइ शेरहरू रिफ्रेन्सका लागि मात्रै

घाउहरू दुखिरहे बनाएर छाप
सधैभरि बल्झिरहने खिल् छ कति काली ।

सधै भरि माया गर्छु भनेकैथ्यौ पहिले
अहिले फेरि निष्ठूरी त्यो दिल छ कति काली ।

हरि मानन्धर “विवश”
सेप्टेम्वर ०९, २०११ मा रचना गरिएको जतिबेला म
तेल अभिभ, इजरायलमा थिएँ ।

(स्रोत : रचनाकार स्वयंले ‘Kritisangraha@gmail.com‘ मा पठाईएको । )

This entry was posted in गजल and tagged . Bookmark the permalink.

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *

This site uses Akismet to reduce spam. Learn how your comment data is processed.