~रामचन्द्र कार्की~
डाँडाकाडा हरिया छन्, निलो आकाश कञ्चन,
जिन्दगीमा माया लगाई हाँसी जिउनु भन्छन् ।
खेतका गह्रा धान सरी, झुलाउनलाई माया,
जिन्दगीलाई हिमालसरी,े चुलाउनलाई माया ।
शिशिरको कुहिरोले, बरिखामा डाँडा ढाक्छ,
पे्रम पनि एउटा फल हो, मलजल पाए पाक्छ ।
फूलबारीको फूल सरी, फूलाउनलाई माया,
बिष पनि अमृत बन्छ, घुलाउनलाई माया ।
माया भित्रै चिसो तातो, घाम जुन पनि,
माया मानै यो संसार, अडेको त छनि ।
बाल बच्चा रोईदिन्छन, भुलाउनलाई माया,
प्रकृतिको छटासगैं, डुलाउनलाई माया ।
मनभरि माया लिई चुच्चो लिई आहरामा,
आकाशआकाश उड्छ, चरी माया लिई सहारामा ।
बन्द हड्ताल चक्काजाम, खुलाउनलाई माया,
तिम्रो मेरो बराबर भो, सुलाउनलाई माया ।
रामचन्द्र कार्की
आँपपिपल-४ राईगाँउ गोरखा
हाल: रानीपौवा पोखरा-११, कास्की
(स्रोत : रचनाकारको ब्लगबाट सभार)
