~होमनाथ सुवेदी~
दीपावली जलाएको आंैसीको रात देखियो
सदा हार कहीँ हुन्न खुसीको हार लाइयो ।
भेटे जस्तो हुँदैहुन्न भगिनी भाइको कुरो
दीपावली समाएर पार लागिन्छ सेतु यो ।
दीपावली सदा आयो देखिएन पवित्रता
गणतन्त्र उदाएर देखियो यो विचित्रता ।
राजालाई लखेटेर कुकुरै नि पुजाउन
साना साना सबै लागे दीपावली जलाउन ।
वलिष्टको कुरो होइन घनिष्टको महत्व छ
पुँजीको धाकले होइन मान्छेमा त्यो महत्व छ ।
ठूला साना नदेखेर सबैको अर्चना गरौं
जता जान्छौं उतै हाम्रो पहिचान दिइरहौं ।
नेपाली जातिको चाड दीपावली अमूल्य छ
दाजुभाइ दिदीबहिनी बाँध्नलाई अचुक छ ।
दीपावली बलाएर यमलोक सुधारियो
विजय-गान गाएर भैलोलाई उतारियो ।
दिदीबैनी सबैलाई विजय-गीत गाउन
भाइटीका लगाएर गरौं है अभिनन्दन ।
मुमाको हातको सेल खानलाई तयार हो !
दीपावली मनाएको नेपाली पहिचान हो ।
लक्ष्मीपूजा थियो चाड देवकोटा नजन्मिँदै
जन्मले देवकोटाको थप्यो आड नभत्किँदै ।
जयन्ती देवकोटाको सय वर्षमनाइयो
डायास्पोरा पहिचान नेपालीको गराइयो ।
देशमा होस् वा विदेशैमा नवज्योति जलाइयो
विजयोल्लासका साथ वृद्धि होस् भन्न पाइयो ।
नयाँ नेपालमा आयो दीपावली नवीनको
अन्तर्रर्ाा्रभरि छायो फूलमाला अभिन्नको ।
डायास्पोराभरि ऐले दीपावली छ सम्झना
संसारभरका लागि नेपाली शुभकामना ।
मङ्गल-कामना गर्छुख-शान्ति-समृद्धिका
डायास्पोरा बनोस् काव्य दीपावली समस्तको ।
-बुडब्रिज, भर्जिनिया
(स्रोत : घटना र विचार राष्टि्य साप्ताहिकको इन्द्रेणी)
