~देवान किराती~
भित्तामा झुण्डीएको ऐना हेरें
पटक्कै चित्त बुझेन
झिकेरै– हेरें
अहँ फ्याट्टै मन बुझेन ।
उधोलाई उभो बनाएँ
दायालाई बायाँ बनाएँ
रत्तीभर मिलेन अनुहारको चौखुँडा
रिस उठ्यो,
ऐना नै भुईमा झारिदिएँ
चिराचिरा चर्कियो
फेरि चित्त बुझेन
टिपें– हेरें
आहाऽऽऽ !
बल्ल मिल्यो
ठ्याक्कै संग निल्यो
कटीकुटी नेपालीको जस्तै ।
खुशी लाग्यो
–भाग्यमानी रहेछु
खुसीले चर्किएको ऐना साबिकमै झुण्ड्याइदिएँ
र निस्किएँ –सडकतिर ।
