~दिनेश श्रेष्ठ~
आँसु चै नझार्नू डोली चढेपछि
जीतमा नहार्नू डोली चढेपछि
तड्पिदैछु पल् पल् उन्कै वियोगमा
सम्झना नमार्नू डोली चढेपछि
जो हजार जन्मै बस्नेछ पर्खिदै
दोषमा नपार्नू डोली चढेपछि
त्याग त्यो लुकाए तिम्रै खुशी सँगै
प्यार यो नबार्नू डोली चढेपछि
आँसु छल्किदैथ्यो मर्दै थियो विगत्
यो कथा नतार्नू डोली चढेपछि
बहरे हजज अस्तर
२१२१+२२+२२+१२१२
मन्थलि-४,रामेछाप
हाल – गठ्ठाघर,भक्तपुर, नेपाल
(स्रोत : रचनाकारको ब्लगबाट सभार)
