~कमल प्रकाश पौडेल ~
बिर्सन त सकिएन, मनपनि स्थिर छैन
पछि भनी टार्नलाई, दुवै मुुटु धीर छैन ।।
चटक्कै माया मार्न, पापै लाग्ने डर लाग्छ ।।
साटिएको छाती रोप्न, कसैसँग झीर छैन ।।
कति कल्पिराखूँ मैले, मुहारको आकृतिलाई
तिर्खा मेट्न हेरूँ भन्छु, सुन्दर तस्वीर छैन ।।
सँगै बसौं नछुटिई, कति गर्नु वरपर
भागी जाआंै भन्छ्यौं तिमी, व्यवहारिक पीर छैन ।।
खानै पर्ने बाँच्नै पर्ने, मायाले पेट भरिँदैन
चुरा,पोते, सिन्दुर किन्ने, स–सानो जागिर छैन ।।
तिमीले नै भन अब, भागी हामी कहाँ जाने
त्यसैले त आज मेरो, खुला ठाडो शीर छैन ।।
–रचनाकालः–२०६३÷०३÷२५
(स्रोत : रचनाकारको ब्लगबाट सभार)
