ओ,सोल्टिनी
हामी त मायाँको समानान्तर रेखामा
नजिकिंदै रहेछौ
किनकी हाम्रा दृष्टिहरु
उसरी नै समान भएर फैलिएका रहेछन्
मानौ हामी मायाँको एउटै रेखामा छौं
यदि यसो नहुनु हो भने
हाम्रो अन्तर सम्वन्धको रेखा
हाम्रो प्रेमको रेखा
हाम्रो बिचारको रेखा
हाम्रो जीन्दगीको रेखा
अथवा सोल्टि र सोल्टिनीमा
हुनु पर्ने सवै सवै रेखाहरु
समान वा सिधा भएरै त
हामी प्रेममय भएका छौं
हामी बिचका रेखाहरु
बाङगाटिङगा हुने हुन् भने
पवित्र सोचका रेखाहरु
निश्चय नै हाम्रो साइनोमा
यसरी विकसीत हुने थिएन
तर आज मायाँको रेखा
यसरी वलियो हुँदै गयो
मानौ अव कहिल्यै मेटीने छैन
वा बाचुञ्जेल सम्मको पुल वनेर
रहि रहने छ
ओ,सोल्टिनी
भन्नुहोस्यो मायाँको रेखा
कवि पवित्र छ ?
कति सोझो छ ?
कति वलियो छ ?
के यो मायाँको रेखालाई
नकार्न चाहनु हुन्छ ?
चाहे जो सुकै सोल्टि र सोल्टिनी
मायाँ को रेखा
त्यसरी नै फैलिएको हुन्छ
साइनोमा
सम्वन्धमा
अथवा पवित्र हेरार्इमा
त्यसैले यो रेखा समान्तर भएर
फैलिएको हुनुपर्छ
मायाँको रेखामा कलङक हुँदैन
र्इश्या हुँदैन
रोष हुँदैन
कुनै बन्धन हुँदैन
यो स्वतन्त्र रेखा हो
जहाँ जसरी पनि हिड्न सकिन्छ
किनभने मायाँको रेखा
चाहेर कारीदै जाने होइन
त्यो आफै कोरीदै जाने रेखा हो
न त छेक्न सकिन्छ
न त बाँध्नै सकिन्छ
त्यसैले यो एउटा गतिशील समय हो
जसको प्रवाह वा गति
कसैले गति रोक्न सक्दैनन्
हो,त्यसैले सोल्टिनी
हाम्रो मायाँको रेखा
समानान्तर भएको हुनु पर्छ
नभए त सोल्टिनीसंगको
यो तपस्या
यो त्याग
अवश्य प्रेममा परिवर्तीत हुने थिएन
आज हामी मात्र होइन
योदुनियाँमा किटपतङग देखि लिएर
हरेक प्राणीमा
मायाँको रेखाले नजिकिएका हुन्छन्
र न्यानो सम्वन्ध विस्तार भएको छ
(स्रोत : कविता कुसुम)