~बसन्त मोहन अधिकारी~
तिमी फूल बनेर हेर ।
मेरो पिडा सहेर हेर ।
पूजाको सरदम बनी
मन्दिरमा गलेर हेर ।
फक्रिएर बंगैचा बिच
आफैलाई चुसेर हेर ।
बनेर सृष्टि कर्ता तिमी
सुन्दरता लुछेर हेर ।
हे निष्ठुरी भमराहरु !
आफ्नो रुप फेरेर हेर ।
जीवनको उमङ्ग बिच
आफैलाई चुडेर हेर ।
अरुको गला सजाउन
सियोमा उनिएर हेर ।
फूल जस्तै छ यो नारी
कठ्ठै ! जीवनको खेर हेर ।
(स्रोत : ईलम्जुङ् डट काम)