~कृष्ण वस्ती~
छोऊँभने वैलाउने लाजवन्ती बाला ।
नछोऊँ त मग्मगाउने वैजयन्ती माला ।।
हिर्दयको पीपलका हल्लाउँदै पात ।
तिम्लाई छुने बतासले लायो मलाई मात ।
एकैछिन अल्झिएझैं परेलीमा शीत ।
धर्तीमा कि छातीभित्र खस्यौ मेरो गीत ?
छोऊँभने…………………………………………
मझेरीमा साँझपख जग्मगाउने दीप ।
मुस्कुराई सिकाउँदी जिउँने मलाई सीप।
अँध्यारोलाई चिर्दै बग्ने उज्यालोकी धारा।
लेकबाट बेंसीतिर झर्यौ किन तारा ?
छोऊँभने…………………………………………
आँखाभरी लाली चढ्यौ मनकी चरी बोल्यो ।
तिमी गएतिरै बग्यो हिर्दयको खोलो ।
चौतारीको एक्लो बर पीपललाई खोज्छ ।
मेरो मन हजारमा तिम्लाई किन खोज्छ ?
छोऊँभने………………………………………..
(स्रोत : रचनाकारको फेसबुकबाट सभार)
