कविता : निशा र सपना

~शिरिष लामिछाने~Shirish Lamichhane

हिजो राती एउटा सपना देखेँ
एक मीठो सपना;
म अमेरिकामा
मेरो घरमात्र नेपालमा
नेपाल जलिरहेछ
आर्यघाटको चितासरी
तर अमेरिका त चम्किरहेछ
अनेकन् बिजुली-बत्तीसरी
सपनामै झसँग भएँ
सपनामै आफुलाई छामेँ
र वरपर नियालेँ
पछी आफ्नो बेवकुफीमाथि
व्ङ्य मुस्कुराएँ
म त बेकारमा तर्सिएछु
व्यर्थै यत्तिकै डराएछु
म त अमेरिका मा पो छु
जुन चम्किरहेछ
नेपालमा त छैन नि!
जुन सल्किरहेछ
अनी आफुले आँफैलाई आश्वश्त पारेँ
र लामो सास फेर्दै भनेँ
” आइ एम् अलरेडी अ फरेनर”
अङ्ग्रेजी जानेकोमा दङ्ग पर्दै
नेपालसम्झी थुक्क थुकेँ
एक्कासी,
जलनमा नेपाली चित्कार सुनेँ
रुवाबासी र हाहाकार सुनेँ
“म फरेनरलाई बाल मतलब” भन्दै
चरमानन्दको अनुभूत गरेँ।

(स्रोत : रचनाकारको ब्लगबाट सभार)

This entry was posted in कविता and tagged . Bookmark the permalink.

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *

This site uses Akismet to reduce spam. Learn how your comment data is processed.