कविता : मेरो गाउँ

~कृष्णराज लावती लिम्बु~Krishnaraj Lawati Limbu

अाजभोली विश्व
बजारले खर्लप खाएछ ,
तिनपाने र तोङबाको ठाउँ
रुसलान भोट्का र बियरले लिएछ ।
गुन्द्रुक सिन्की र किनेमाको अचार
वाइवाइ साँदेकोले लिएछ ।
फाँदो सिलाम र फिलिङगेको
अचारहरु अतीत भएछन् ।
पेरुङगो,डोको र थुन्सेहरु
पलाष्टिकको झोलाले धपाएछ ,
गाउँघरमा पाइने स्नेह र सद्भाव
हिन्दी सिरियलले खर्लप निलेछ ।
सफा र सुन्दर गाउँहरु
वाइवाइ,रिचार्ड कार्ड र बियरको
सिसिको डम्पिङ साईट भएछ।
खेताला र पर्मु लाउने चलन
मासिएर खेतबारी बाँझो रह्यो
कुटोकोदालो विस्थापित गरि
टेक्टर मेशिनले ठाउँ लियो ।
सबै चिजबिजहरु अायतित
राम्रो बिचार र चिजहरु विस्थापित ।
म पनि सुबिधा भोगि भएर
म चाहिँ अाफै विस्थापित विस्थापित
नाराङस्याङलो ।

(स्रोत : क्षेप्यास्त्र राष्ट्रिय साप्ताहिक )

This entry was posted in कविता and tagged . Bookmark the permalink.

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *

This site uses Akismet to reduce spam. Learn how your comment data is processed.