~कृष्ण पौड्याल~
मलाई उपकार दैवले गर्ला जस्तो छ।
मायाको सट्टा घृणा अब सर्ला जस्तो छ॥
उन्को आँशु देख्दा दु:ख लाग्ने गर्थ्यो अती।
मैले भन्दा खुसी पराईले छर्ला जस्तो छ॥
भुल्न अती गाह्रो भयो भेट हुदा सधै।
भोलीबाट बेशि बसाई झर्ला जस्तो छ॥
भविष्य निहाल्दै अतितलाई बिर्सिने छु।
शहर छाडी हिडे ताल पर्ला जस्तो छ॥
फेरी भेट होस भन्ने चाहना छैन कत्ती।
बिछोड सँगै यादहरु मर्ला जस्तो छ॥
कृष्ण पौड्याल
बम्घा एक गुल्मी
(स्रोत : रचनाकारको ब्लगबाट सभार)
