~शिरिष लामिछाने~
धेरै पछि आज
केही लेख्न खोज्दैछु
सुतिरहेको मस्तिष्कलाई
फेरी जगाउन खोज्दैछु
बग्दैछन् मानसिक तरँग
उर्लिएको कर्णालीसरी
उभिएको छु यो भूमीमा
अटल सगरमाथासरी
बस्दैछु, उठ्दैछु, देख्दैछु
जीवनका अनेक रंगहरू
हाँस्दैछु,गाउँदैछु, नाच्दैछु
आफ्नै गीत अनि नाचहरू
भविष्यलाई नियाल्दै छु
तर अतीतलाई बिर्सेको छैन
वर्तमानको माग धेरै छन्
तर स्वयंलाई गुमाएको छैन
लेख्न त फेरी लेखिएला
आजको परिक्षण सफल मानौँ
देखा त फेरि परिएला नै
आशा सदैव जीवितै राखौँ।
(स्रोत : रचनाकारको ब्लगबाट सभार)
